Ομιλία με τον κ.Θοδωρή Κοντάρα
Την Τρίτη 4/10, 6:30 μ.μ. στους «Αμμωνίτες»,
Κέντρο ΓΑΙΑ, Όθωνος 100, Κηφισιά
ο κ. Θοδωρής Κοντάρας θα μας μιλήσει και θα συζητήσει μαζί μας με θέμα:
“Η συμβολή των Μικρασιατών και Θρακιωτών Προσφύγων στη διαμόρφωση της Νέας Ελλάδας“.
Ο Ελληνισμός το 1922-23 έπαθε τη μεγαλύτερη καταστροφή της ιστορίας του και συρρικνώθηκε στη δυτική πλευρά του Αιγαίου, με πολύ σοβαρές και πρωτόγνωρες συνέπειες. Μπορεί να χάθηκαν για πάντα πανάρχαιες ιστορικές πατρίδες της Ρωμιοσύνης, ιερά και όσια αιώνων, ιδιωτικές, κοινοτικές και εκκλησιαστικές περιουσίες, έργα τέχνης, βιβλιοθήκες και ιδρύματα κάθε είδους, αλλά η ευρωπαϊκή Ελλάδα ωφελήθηκε πολλαπλώς και ποικιλοτρόπως με τον ερχομό ενάμισι εκατομμυρίου προσφύγων.
Πρώτα απ’ όλα η χώρα μας απόκτησε εθνική ομοιογένεια, με την έλευση των Ελλήνων της Ανατολής και την αναχώρηση των Τούρκων και των Βουλγάρων ανταλλαξίμων. Οι πρόσφυγες ήταν φορείς οικονομικής, πνευματικής και πολιτισμικής ανάπτυξης. Ανέπτυξαν το εμπόριο και τη ναυτιλία, την αγροτική και βιοτεχνική παραγωγή, είχαν πολύ μεγάλη μόρφωση και στη συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν φορείς δημοκρατικών ιδεών, που επηρέασαν θετικά τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας.
Αλλά και η συμβολή τους στα γράμματα, στις επιστήμες και στις τέχνες είναι τεράστια και καθοριστική για τον ελληνικό πολιτισμό του 20ού αιώνα. Οι Μικρασιάτες σημάδεψαν τη σύγχρονη ελληνική κουλτούρα σε κάθε τομέα και συνέβαλαν ουσιαστικά στη γενική ανάπτυξη της Ελλάδας. Μπόλιασαν πολύ γόνιμα το εδώ τμήμα του Ελληνισμού και όλοι μαζί σήμερα -πρόσφυγες και ντόπιοι- αποτελούν ένα και αξεχώριστο έθνος.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Ο Θοδωρής Κοντάρας γεννήθηκε στη Νέα Ερυθραία και η οικογένειά του κατάγεται από το Σιβρισάρι της Ερυθραίας Μικράς Ασίας. Σπούδασε Ελληνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και δίδαξε στη μέση εκπαίδευση (1983-2017). Σε όλον τον προσφυγικό κόσμο είναι γνωστός για την ενασχόλησή του με τη λαογραφία και την ιστορία του Ελληνισμού της Μικρασίας, κυρίως των περιοχών Ιωνίας, Αιολίδας και Προποντίδας.
Από το 1981 είναι υπεύθυνος του τμήματος παραδοσιακού πολιτισμού του Πνευματικού Κέντρου Νέας Ερυθραίας (σήμερα ΚΕΜΜΕ), όπου δημιούργησε τον Χορευτικό Όμιλο, με στόχο τη διάσωση και διάδοση της πλούσιας μουσικοχορευτικής παράδοσης των Ερυθραιωτών προσφύγων. Επιμελήθηκε τους τρεις δίσκους που εξέδωσε το 1991-94 το Λύκειο των Ελληνίδων με 43 χορούς και τραγούδια από τα Αλάτσατα, την Ερυθραία και τη Σμύρνη, στους οποίους τραγουδούν και παίζουν με αυθεντικό τρόπο πρόσφυγες της πρώτης και δεύτερης γενιάς από τη Νέα Ερυθραία.
Μελέτησε και κατέγραψε επίσης τις φορεσιές των Ελλήνων του Μαρμαρά, της Ερυθραίας και των χωριών της Σμύρνης, με βάση τους πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στη Νέα Ερυθραία και στα Νέα Παλάτια Ωρωπού.
Ταξιδεύει πολύ συχνά στην Τουρκία και τη Βουλγαρία και έχει δημιουργήσει ένα πλουσιότατο αρχείο διαφανειών από τις μικρασιατικές και θρακιώτικες πατρίδες, το οποίο χρησιμοποιεί σε δεκάδες διαλέξεις με μικρασιατικά ή θρακικά θέματα, που οργανώνουν σωματεία, πνευματικά κέντρα κι επιστημονικά ιδρύματα.
Συνεργάστηκε με την ιστορικό Μαριάννα Κορομηλά στην εβδομαδιαία εκπομπή της Ελληνικής Ραδιοφωνίας «Ταξιδεύοντας στο χώρο και το χρόνο», σε θέματα του μικρασιατικού Ελληνισμού. Με την ίδια και άλλους συνεργάτες συνέγραψε το βιβλίο «Ερυθραία, ένας ευλογημένος μικρόκοσμος στην καρδιά της Ιωνίας» (εκδ. Πανόραμα, Αθήνα 1997). Άρθρα και μελέτες του έχουν δημοσιευθεί σε λαογραφικά βιβλία, επιστημονικά περιοδικά μουσείων, εφημερίδες μικρασιατικών σωματείων, καθώς και σε διάφορες ιστοσελίδες στο διαδίκτυο. Συνεργαζόμενος επί χρόνια με τις Εκδόσεις Μπαλτά, έχει την επιμέλεια πολλών βιβλίων με μικρασιατικά θέματα κάθε είδους, στη σειρά Εξ Ανατολών.
Για την προσφορά του στη μικρασιατική ιδέα τιμήθηκε από πολλά μικρασιάτικα σωματεία, με κορυφαία αναγνώριση τη βράβευσή του από την Ένωση Σμυρναίων Αθηνών (2012) και από την Ομοσπονδία Προσφυγικών Σωματείων.